
گرداننده : رضا قاسمی	نشريه ادبی
صفحه‌ی نخست مقاله داستان شعر گفت و گو نمايشنامه طنز مواد خام ادبی درباره‌ی دوات تماس کتابخانه دوات دعوت به مراسم کتابخوانی	بابک سليمی زاده فرازهايی از سفرنامه ی خواجه ی عاجدار به فينيقيه *خوورووج* تو توی من فين می کنی من توی تو فينيقيه بگذار بقيه هر چه می خواهند بگويند من ولی تو را دوست دارم چون کثيفی چون دروازه بان ِ تيم ِ حريفی ! *راه* وقتی که روی تابلو نوشته باشند : « فينيقيه 10 کيلومتر » ديگر تابلو برای من تابلو نيست بلکه يک دستمال کاغذی ست ! بدون ِ اينکه فکر کنم فين می کنم همچنان که نمی توانم به تو فکر کنم بدون ِ اينکه فين کنم ! *شپش* پشت ِ تمام ِ پرش های من شپشی هست که پشيمان است از پريشانی اش من عرق کردم از پشيمانی و دست کشيدم روی پيشانی ام اينجاها هنوز هم چيزهايی پيش می آيد که از اينجا رد می شود و به تيرک دروازه می خورد ! ضربه هايی که غيرقابل مهار و بالطبع غير قابل نهار هستند هوم ! ولی خوشبختانه برای نهار چيزهای زيادی دارم توی کيفم آه ای دروازه بان ِ تيم ِ حريفم ! *راه راه* وقتی روی تابلو نوشته باشند « فينيقيه 5 کيلومتر » آيا من حق ندارم که وزن کم کنم متری پنج کيلو ؟! نکند تا برسم به آنجا هم وزن ِ يک شپش شوم شايد يک شپش ِ وزنه بردار ! ـ دست بردار ! *ووروود* بر سر در ِ فينيقيه نبشته اند : ورود ِ همه کس ممنوع به جز بقيه ! من بقيه ی کسی نبودم اما تضمين نمی کنم که کسی در بقيه نباشم !

بازچاپ مطالب دوات ممنوع است؛ به مطالب دوات فقط می‌توانید لینک بدهید.